Sabay dee mai

Sabay dee mai (Hoe gaat het)

De dag na onze eerste kennismaking met de kunst van de Thaise massage, zijn we geheel ontspannen naar ons nieuwe hotel in Bangkok gegaan. ’s Avonds zouden we hier de mensen ontmoeten die met ons een groepsreis van 2 weken door Thailand en Maleisië gaan maken.
Maar zover was het nog niet, want we hadden nog de gehele dag voor onszelf. Het inchecken verliep soepel. Luiaards als we zijn, hebben we onze tassen door één kleine Thai laten dragen. Arme drommel… Hij zou vast en zeker een uitstekende brugpieper zijn.
Onze nieuwe hotelkamer was schoon en netjes. Ze hadden zelfs de handdoeken gevouwen tot een olifantje! Soort van origami voor pro’s. Vanaf ons balkon hadden we een uniek uitzicht op een zwerver die onder een weg sliep. Gelukkig dat onze bankrekeningen goed in de gaten worden gehouden, want het zag er niet zo comfortabel uit.
Omdat we tijd genoeg hadden, hebben we een rondje om het hotel gewandeld. Op de hoek van de straat, stonden een paar militairen met bad-ass geweren. Het bleek dat daar de Royal Army of Thailand gevestigd was. Snapten we meteen waarom ze zo boos keken toen we foto’s van hun gebouwen aan het maken waren…
Een stukje verderop stond een gouden tempel, dus dat leek ons wel interessant. Fotograferen mocht officieel niet, maar we wilden het thuisfront wel laten meegenieten van onze culturele activiteiten. Onder luid gehoest van Tines, heeft Dion snel wat foto’s genomen. Totdat de telefoon van Dion vastliep, en Tines rood aanliep van het kuchen.
Zoals we al eerder gemeld hadden, is het verkeer hier heel anders dan in Nederland. Zebrapaden zijn volgens ons geschilderd door mensen die niets beters te doen hadden, want ze werken hier voor geen meter. Alle auto’s, brommers, taxi’s en tuktuks rijden gewoon door, en kijken niet naar eventuele voetgangers. Een zebrapad oversteken koste ons zo’n 5 minuten. Kun je nagaan dat we er 6 moesten oversteken om aan de andere kant van de weg te komen…
Rond 18:00 was de groepsmeeting met onze nieuwe reisgenoten. Helaas waren we toen nog bezig met ons middagdutje, dus werden we wakker gebeld door de receptie. Tsjah, meteen maar onze naam in telaat komen hooggehouden.
Onze groepsleidster is van Chinese/Koreaanse/Thaise komaf. Ze heet Nin, maar wij noemen haar Minie. Verder is er één Schotse jongen (Jamie), 1 Duits, 2 Zwiterse en 10 Engelse meiden. Ze zijn allemaal tussen de 19 en 24 jaar oud. Ja, we hebben een zwaar leven hier. Dion besloot om vanaf dat moment maar te doen alsof hij homo was, en Tines heeft een T op zijn achterhoofd...
We zijn met de groep ’s avonds gaan eten in een Thais restaurantje. We hebben gemerkt dat het erg inspannend is om geconcentreerd naar het Engels te luisteren, en nog moeilijker om terug te praten. Vooral als er één meisje is die 5 kwartier in een uur praat.
Na het eten is Tines met een groot deel van de groep naar de Khao san road gegaan. Dit is een hele drukke straat, waar ze van alles in kleine stalletjes verkopen. Tines dacht dat de groep opzoek was naar een voeten massage (Feed massage). Toen hij binnenliep bleek het Fish massage te zijn. Dus hop, slippers uit en met de voeten in het water. De visjes gaan dan de dode huidcellen van je voeten opeten. Samen met een biertje erbij, gegarandeerd vermaak!
’s Avonds hadden we Moon geSMS’t,met de vraag of hij ons en Jamie (de schotse jongen) de volgende dag rond 11 uur op kon halen. Helaas kwam hij niet opdagen en hebben we een andere tuktuk genomen. Later SMS’te Moon dat hij een hangover (kater) had, haha. Ondertussen hebben we met zijn drieën wat cultuur van Bangkok opgesnoven. Eerst zijn we met een bootje over de rivier gevaren. Deze zogenaamde Longtailboot had een enorme vrachtwagenmotor als aandrijving. Helaas voer hij ook net zo langzaam als een vrachtwagen. Ondertussen konden we Bangkok vanaf het water bekijken. Arm en rijk ligt hier heel dicht bij elkaar. Net als onderdelen van het Thaise leger en godsdienstige tempels van Buddha.
Bij een museumpje waar de oude boten van de Koninklijke familie lagen, waren we gestopt. Prachtige boten bedolven onder het (blad)goud. Aan de kop waren ze versierd met draken en monsters.
Terug in de tuktuk zijn we naar Big Standing Buddha gereden. Deze Buddha was ook in bladgoud gehuld en torende zo’n 30 meter boven ons uit. Blijkbaar hebben ze een enorme Buddha nodig voor de mensen die enorme fouten in hun leven hebben begaan. Of gewoon om de toeristen te lokken, dat kan natuurlijk ook.
Terwijl het ondertussen was gaan regenen, zijn we opnieuw de tuktuk ingedoken. Met zijn drieën betaalden we de bestuurder voor zijn 3 uur werk 100 Bath, omgerekend zo’n 2,50. Dion was nog niet op Khao san road geweest, en omdat het Fish Feeding zo gedenkwaardig was, hebben we onze voetjes weer door de visjes laten verwennen. Of hebben we de visjes verwend met onze voetjes? Dion heeft nog een nieuw T-shirt gekocht en wilde Tines er een aansmeren waarop mr. Tall stond. Na het T incidentje bij de kapper is hij gelukkig wijs geworden, en heeft hij het T-shirt lekker laten hangen.
’s Avonds zijn we om 19:30 op de ‘sleepertrain’ gestapt. Dit is een trein met gewone banken, die tot bedden omgetoverd kunnen worden. Tenminste, als je de lengte van een Thai hebt, want wij moesten acrobatische toeren uithalen om erin te passen. De reis duurde 12 uur, maar hij stopte dan ook 15 keer en reed maximaal 80 km/uur. Moon zijn tuktuk zou sneller zijn denken we…
De volgende dag konden we uitstappen, even de benen strekken en ontbijten. Daarna hoppa, meteen in een busje dat ons in twee uur naar ons hotel bracht.
Het nieuwe hotel waar we ons nu in bevinden ligt in het plaatsje Krabi. Het bevindt zich op 4 minuten loopafstand van het strand, en er is hier veel te beleven. Jamie, Dion en Tines zijn bijna meteen naar het strand gegaan, waar we een prachtige kokosnoot vonden. Deze smeekte om hem open te maken, en Dion had zijn zakmes bij zich. Een half uurtje later, bleek het een fake kokosnoot te zijn, want hij was leeg van binnen. Dus maar geen kokosnoot gegeten, maar pizza. Dat is ook buitenlands eten toch?
Jamie had nog geen massage in Thailand gehad en harde werkers als we zijn, konden we ook wel wat relaxation gebruiken. We kozen deze keer voor de massage met kokosnootolie, heerlijk op een bedje bij het strand. Echt een aanrader! Alleen jammer van onze masseuses, we zouden er spontaan onvruchtbaar van worden… Maar we roken erna wel lekker naar kokosnoot!
’s Avonds zijn we met de gehele groep gaan eten in een Thais restaurantje. We bestelden een Snapper, echt een heerlijke vis. Op het eind was er nog wat inktvis en krab over, dus dat hebben we ook maar geprobeerd. En omdat de liefde door de maag gaat, hebben we op aanraden van Jamie ook een Banana-pancake gegeten. Dit is een dunne pannenkoek met banaan erop, en bovenop chocolade. Nu weten we het zeker, dit is Godenvoedsel zo ongelofelijk lekker is dat!
’s Nachts nog wat gepoold in een rockcafé. Daar schenen lekkere cocktails geschonken te worden, dus hebben we er allebei een genomen. Dion zijn cocktail heette Fruitcocktail, wat best te pruimen was. Tines had pech, hij bestelde een Bloody Mary… Hij heeft nog nooit iets geproefd wat zo ontzettend vies was. Het smaakte naar tomatensap, curry en iets wat waarschijnlijk erg lang in de vuilnisbak heeft gezeten. Daarnaast was het ook zo pittig, dat hij het moest blussen met een emmertje van de cocktail Mai Tai.
De volgende dag moesten we vroeg uit de veren, want om 8:30 werden we opgehaald om twee activiteiten te ondernemen. Helaas regende het de hele dag, maar daar lieten we ons natuurlijk niet door afschrikken. Van de regen hier wordt je wel nat, maar de temperatuur blijft aangenaam.
De eerste was zee-kajakken. Dit klinkt saaier dan het was. We gingen namelijk een mangrove bos in, die in verbinding met de zee stond. We zaten met zijn tweeën in een Kajak, en we waren met 5 Kajaks. In de mangrove was er soms zo weinig ruimte, dat er amper één Kajak doorheen kon. Gelukkig waren we goed op elkaar ingespeeld en zijn we geen enkele keer vast komen te zitten. In tegenstelling tot de Duitse en Zwiterse dame. Die zouden we namelijk nooit een vaarbewijs geven…
We hebben een Spiderkrab gezien en wat aapjes. Het was goed dat Jamie zijn puffertje bij zich had, want de rotsformaties waren adembenemend. We zijn een rondje om een eiland gevaren, wat zo’n twee uur duurde. Op open zee zijn we ook nog vliegende vissen tegengekomen.
Na het Kajakken was het lunchtijd. Uiteraard ging dit gepaard met bergen plakrijst. Onze gidsen aten langer dan ons, dus waren we met het groepje het strand op gegaan. Dion zag plotseling zo’n 30 vrij grote krabben over het strand rennen. Tines ging er natuurlijk als een malle achteraan om er eentje te pakken te krijgen. En zoals je op de foto’s kunt zien, is hij er zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Een klein wonder mag dat heten ja….
’s Middags zijn we naar een plek gegaan waar we op olifanten konden rijden. Er zat een bakje achterop waar we met zijn tweeën op konden zitten. De ‘bestuurder’ zat op de kop van het imposante beest. Wij kregen de jongste olifant toegewezen, een pittig wijfie van 18 jaar. Ze had meer lef dan de oudere olifanten, dus wij waren de enigen die de steilere paadjes namen. Halverwege stapte één van de bestuurders van zijn olifant af, om wat foto’s van de toeristen te maken. De Zwitserse meiden schrokken zich dood toen de olifant wegliep. Wij vonden het vooral erg grappig. Vooral toen de olifant ook nog eens een scheet liet die minstens 30 seconde duurde. Dat hoor je nou nooit als je in Artis bent…
Het was echt een hele bijzondere dag, wat we wel moesten afsluiten met de bijzonder lekkere lekkernij: Banana-Pancake!


Wist je dat:

Er in een tuktuk twee mensen kunnen…
Maar T er na de Fish massage in slaagde om er met vijf mensen in te gaan…
Terwijl er net een stortbui overheen trok.

T en D in een Über massif Tuktuk hebben gezeten waar je met 15 mensen in kan…
Ze hele hordes vliegen hebben ingeslikt tijdens dit ritje…
En D meteen wist hoe het komt dat ze hier spleetogen hebben.

Één meisje van de groep maar bleef praten…
Jamie zei dat ze dat de hele trip zou doen…
T en D nog hoopten van niet…
Maar ze hem na 3 dagen toch al zijn gelijk moeten geven.

Je op Khao san road echt alles kunt kopen?
Niet alleen eten zoals insecten en maden…
Maar ook rijbewijzen, paspoorten en vliegbrevetten?
Nu T en D ook snappen waarom het verkeer in Bangkok zo belabberd rijdt…
Uitgezonderd Moon natuurlijk.

De reisleidster ‘Minie’ (en de groep T en D blijft uitlachen over hun vreemde accent…
En ze steeds Moogton zegt als ze Martijn bedoeld…
Maar het ondertussen wel bijzonder knap vinden dat ze zoveel Engels kennen…
Zijn al die TV-series die ze thuis keken toch ergens goed voor.

T en D nu in elk Thais restaurant nu eetstokjes vragen…
En Jamie er ook mee hebben leren eten…
D plotseling steeds als eerste klaar is met eten…
Maar dat kan ook komen doordat T zijn motoriek met die stokjes niet helemaal op orde heeft.

In Thailand overal Heineken te koop is…
T en D de man van de logistiek (Roel) daar heel dankbaar voor zijn…
Het alleen jammer is dat het omgerekend 4,- voor een flesje kost.

T, D en Jamie in de longtailboot in Bangkok ook de floating market zouden bezoeken…
Dit een enorme markt op het water zou zijn…
Ze maar één bootje zijn tegengekomen die wat probeerde te verkopen.

T en D op Khao san road constant werden gevraagd of ze een pak op maat wilden laten maken…
Of anders naar een Pingpong show wilden…
Dit laatste iets te maken heeft met vrouwen die pingpongballen schieten vanonder de gordel.

Nederland er alles aan doet om het milieu te sparen…
Maar de Sleeptertrain al een uur diesel aan het verbranden was voordat hij ging rijden.

T en D Nederlandse woorden aan Jamie aan het leren zijn…
Zoals éénrichtingsverkeer, eenpersoonskamer en klootzak…
Je toch ergens mee moet kunnen schelden als je in Nederland bent?

De WC’s in de trein echt te smerig voor woorden waren…
Er daarom maar een foto van is toegevoegd…
Het gewoon een gat in de grond was…
En D ’s nachts vijf keer naar de WC moest.

Er twee nieuwe mensen in de groep zijn…
Dit uiteraard twee dames zijn…
Of misschien drie, want eentje hebben we tot ms. Biggs gedoopt.

D zijn vrouwelijke kant aan het ontwikkelen is…
Hij daarom bij de masseuse zijn pink roze heeft laten lakken.

D, T en Jamie in zee zijn geweest…
En D maar bleef roepen dat er een beest hem onderwater aan het achtervolgen was…
Bleek het een blaadje van een boom te zijn.

T en D een nieuw recept voor de Hoogenhouck hebben…
Banana-pancakes met chocolade that is…
En anders maar zelf een toko starten.

T en D weten dat de Thai vaak ouder zijn dan ze eruit zien…
Maar ze twee ventjes op een scooter hebben zien rijden…
Die echt niet ouder dan 10 waren.

T en D nog steeds moeten lachen om de olifant die een scheet van 30 seconde liet…
Ze blij waren dat hij geen chili de vorige dag had gegeten…
Ze dan zeker van de olifant gedonderd zouden zijn.