Awesomeeee
Door: TenD
Blijf op de hoogte en volg Martijn
27 Oktober 2010 | Verenigde Staten, Los Angeles
Awesomeeee,
Zeau, daar zijn we weer! Sinds het laatste verslag zitten we ondertussen alweer ruim een week in ‘Obama-land, The United States of America. Hoog tijd voor de wekelijkse update van TenD!
Vanuit Singapore zijn we via Shanghai (China) naar Los Angeles gevlogen. Mede door het tijdsverschil van maarliefst 15 uur voelden we ons bij aankomst in L.A. niet zo best. En dan komen die Amerikanen met hun eeuwige zoektocht naar mogelijke terroristen. Eerst mag je 30 minuten in de rij staan voor een stempeltje in je paspoort, terwijl drugshonden je ondertussen aan het berijden zijn. Daarna mag je je bagage van de band halen, en kom je in een rij waar de Efteling niets bij is. Anderhalf uur zijn we voetje voor voetje naar voren geschuifeld, tam van het slaaptekort. We dachten dat er een strenge bagage controle werd gehouden, zo eentje waarbij iedereen ‘met de billen bloot moest’. Bleek dat ze alleen even in het paspoort gingen kijken naar het stempeltje dat er net was ingezet. Efficiëntie is blijkbaar niet hun sterkste punt hier…
Avonturiers als we zijn, zijn we meteen het openbaar vervoer ingedoken. Op de kaart leek het een heel klein stukje naar ons motel, helaas had de buschauffeur besloten om de toeristische route te nemen. Gelukkig hadden we een tof gesprek met een man, die een ex-drugsdealer bleek te zijn. En waarom denkt iedereen dat alle Nederlanders constant aan de joints zitten?
Anderhalf uur later kwamen we in ons motel aan. Om 14:30 vielen we al in slaap, om midden in de nacht klaarwakker te zijn. Die jetlag hakte er hard in. Dion werd ziek, en had moeite met het eten van het Amerikaanse voedsel. We snappen nu ook wel waarom er zoveel Big-Mamma’s en Big-Daddy’s hier rondlopen. In de supermarkt is alles namelijk supersized. De zakken chips zijn twee keer groter dan in Nederland, Cola gaat hier per hectoliter, boterkuipjes van 4 kg zijn de normaalste zaak en in een potje pindakaas zit 1.8 kg. En voor de hondenbrokken kun je beter een takelwagen meenemen, want we hebben zakken van 18 kilo gespot.
De eerste dagen in L.A. hebben we het rustig aangedaan. ’s Avonds sliepen we slecht en overdag waren we juist weer moe. Niet erg handig dus.
Omdat we beiden geen MP3 speler bij ons hadden, maar er wel ruim 80GB aan muziek op de laptop staat, vonden we het tijd worden voor een I-Pod. Is ook makkelijk voor het checken van e-mail, internetten, het lezen van E-boeken of het spelen van spelletjes. Uiteraard is er meteen een competitie gestart om het spelletje Angry Birds als eerste uit te spelen. Na heel wat loze uurtjes gespeeld te hebben, zijn we nog niet eens op 1/5…
En toen was er ‘Het Beest’. Een wit monster, compleet met airco, cruise controll en een radio met bass waar je eng van wordt. Of in andere termen te spreken: we hebben onze auto opgehaald. We mochten uit een rijtje auto’s zelf kiezen welke het zou worden. Het was liefde op het eerste gezicht met onze Dodge Caliber. Dion voelde zich niet lekker, dus Tines was achter het stuur gekropen om een ritje te maken. Hadden we al vermeld dat hij automatisch schakelt, en Tines nog nooit in een automaat heeft gereden? Wel, het ging eigenlijk hartstikke lekker, afgezien van één noodstop voor een stoplicht. Weten we ook meteen weer dat we geen hartproblemen hebben…
Het rijden gaat in de VS wel ietsje anders dan in Nederland. De mensen rijden rustiger (geen bumperklevers), de stoplichten staan aan de overkant van de weg (geen kramp in je nek van het kijken dus) en de wegen zijn er breder. Breder? De snelwegen lijken net De Kaagbaan op Schiphol. De wegen zijn hier minimaal 4 breed, en tot nu toe hebben we maximaal 9 (!) banen breed geteld. En dan krijgen ze het hier nog steeds voor elkaar om een file te vormen…
De volgende dag zijn we naar ons nieuwe hostel gereden, eentje midden in Hollywood. Alleen al voor de naam (Banana Bungalow) moet je er een keer overnacht hebben. Voor de deur begint de Walk of Fame, en vanuit ons slaapkamer raam konden we het Hollywood sign zien. Het hostel leek een beetje op een studentenhuis, veel gezellige mensen en gratis bier.
Zijn we eindelijk ver van huis, komen we hier alsnog een Westlander (Sjoerd) tegen. Bleek dat Tines en hij op dezelfde middelbare school hebben gezeten, en ook nog eens in hetzelfde jaar. Blijkbaar hebben ze 4 jaar lang met oogkleppen rondgelopen, want ze hadden elkaar nog nooit gezien. En waar één Nederlander is, zijn er altijd meer. Twee meiden uit Friesland hadden hun reis door de VS er bijna opzitten, en hebben ons leuke overnachtingsplekken meegegeven.
Iedereen kijkt wel eens een film. Wie is er nu niet groot geworden met klassiekers als Jaws, King Kong, Jurassic park, The Fast and the Furious of Back to the Future? Of wat te denken van series als Desperate Housewifes of CSI? En grote stukken van deze films zijn gemaakt in de Universal Studio’s in Los Angeles. Omdat het zo’n tof park is, hebben we er twee dagen rondgelopen. Hieronder de hoogtepunten:
Studiotour
Hier hebben we een kijkje achter de schermen gekregen over de bekendste films van Universal Studio’s. We hebben het eiland gezien van King Kong (deze is voor de film in miniatuurvorm gemaakt), de vliegtuigcrash van War of the Worlds van dichtbij mogen aanschouwen, door de straat waar de vrouwen van Desperate Housewifes wonen gereden, King Kong 3D in 360 graden beleeft, het dorp van The Grunch bekeken en het meer met daarin Jaws bezocht. Informatief en interessant!
Special Effect stages
We gaan je een geheimpje verklappen. Wat in films gebeurd, is meestal niet echt. Met een acteur in een motioncapturing pak, kun je enorme monsters zeer realistisch laten bewegen. De achtergrond van de films worden ingevuld door de computer, en met verschillende licht- en geluidseffecten kan een komedie in een oogwenk in een horrorfilm veranderen. En zie je Bruce Almighty over zee lopen, dan weet je vanaf nu dat het in werkelijkheid maar 2 cm diep is.
Waterworld
Ken je de film Waterworld uit 1995? De poolkappen zijn gesmolten, en de mensheid leeft in kleine steden op het water. Koop of huur (*kuch* download *kuch*) de film maar eens, het heeft een erg origineel verhaal. Maar in Universal Studio’s hebben wij de actiescènes in het echt meegemaakt. Denk aan jetski’s, omvallende torens, schietende acteurs, veel vuurballen en zelfs een vliegtuig die omringd door explosies neerstort. En dan nog 100 keer gaver. Dit is verreweg de beste show die we ooit hebben gezien! De acteurs kwamen uit: CSI Miami, Numb3rs, Charmed, E.R., Resident Evil: Extinction, 24, CSI NY en The Mentalist. Niet de minsten dus.
The Simpsons Ride
We dachten even een rustige kinderattractie te doen. Zit je dan opeens in een virtuele achtbaan, waarin je alle kanten wordt opgeschud. Pluskuddo’s voor de makers van The Simpsons Ride, het overtrof met gemakt een normale achtbaan!
House of Horrors
Eindelijk, een spookhuis voor volwassenen! Een kwartier lang werden we angst ingeboezemd door o.a. Frankenstein en Chucky. Uiteraard waren ook de benodigde zombies, heksen en andere monsters van de partij. Tip: Neem oordopjes mee. We wisten niet dat vrouwen zo hard konden gillen.
Verder was er nog Shrek 4D, The Blues Brothers (lekker meezingen), Terminator 2: 3D (I’ll be back), Jurassic Park the Ride (Splash, maar dan tof), Revenge of the Mummy the Ride (niet doen vlak na het eten) en Universal’s Animal Actors. Bij dit laatste laten ze zien hoe ze de dieren (honden, katten, kippen, vogels, een aap en zelfs een varken) kunnen trainen, en geven de dieren zelf een voorstelling.
En in het park liepen ook nog verklede acteurs rond. Wie wil er nu niet op de foto met SpongeBob, Shrek of Marilyn Monroe. Wij in ieder geval wel!
But the show must go on. Dus zijn we de volgende dag (inmiddels al 23 oktober) naar San Diego gereden. Amerikanen zijn dol op asfalt hebben we gemerkt, want op een gegeven moment reden we op een 9(!) baansnelweg. Tines plankte aardig door, en na 4 uur kwamen we bij ons nieuwe hostel aan. ‘Heel toevallig’ weer een Banana Bungalow. Gelukkig was het hier een aantal dagen zonnig weer, want dit hostel lag pal aan het strand. ’s Avonds hebben we er lekkere spaghetti gegeten. We waren wel weer toe aan gezond voedsel. Daarna was er in het hostel een feest, waar het toverwoord toch wel *alcohol* was. Bij de ‘Wist je datjes’ lees je er meer over.
De grootste attractie in San Diego is Seaworld. Niet die in Florida, waar Bassie en Adriaan zijn geweest helaas. Maar ook hier hebben ze orka’s (ze heten allemaal Shamu), dolfijnen, pinguïns en haaien. En toen die reusachtige orka’s even een jump boven het water maakten, waren ook wij er even stil van. Wij hadden het niet verwacht, maar in Seaworld geven ze ook een show met honden, katten, vogels en een varken. Stuk voor stuk supergoed getraind. Martin Gaus kan daar nog een puntje aan zuigen hoor.
Wij vonden Universal Studio’s gaver, omdat dat echt op volwassenen gericht was. Seaworld is hartstikke leuk, maar na een halve dag ben je de huilende kinderen ook wel zat. Wij wel in ieder geval…
Daarom zijn we de volgende dag maar naar de USS Midway gereden, een oud vliegdekschip dat tot een museum is omgetoverd. Meestal reed Tines, maar deze keer reed Dion. Het was maar een kwartiertje met de auto, maar die knaap slaagde erin om in die korte tijd onze rechtervoorband lek te rijden. Eerst probeerden we de band nog met lucht op te pompen, maar hij liep meteen weer leeg. Gelukkig was de garage dichtbij. Bleek dat we door een schroef waren gereden. Wij maar meteen de band laten maken. Zwart betaald uiteraard, want van belasting is nog nooit iemand gelukkig geworden.
Goed, het vliegdekschip de USS Midway dus. Wij stellen aan Mark Rutte voor om toch zo’n leuk bootje aan te schaffen. Want wat is dat ding tof zeg. Het kost een paar centjes, maar dan heb je wel een schip met 212.000 PK die totaal 69.000 ton weegt. Dagelijks werkten er 4500 man op het schip die 10 ton aan voedsel opaten. Er stonden op het dek ook nog een aantal oude vliegtuigen en helikopters, waaronder de F-14 Tomcat, , A-3 Akywarrior, Seaking (nee kinderen, dat is geen Pokémon) en de F-4 Phantom. Ben je in San Diego, ga dan vooral eens bij de USS Midway langs. Het is het waard. Heus.
Dezelfde middag zijn we richting Las Vegas gereden. Één lange snelweg, dwars door de woestijn (bergen, zand en cactussen). Eigenlijk is het heel veel van niets. Na 6 uur rijden zijn we bij het plaatsje Barstow gestopt. Dit plaatsje is niet veel groter dan het pittoreske Naaldwijk, maar heeft om de 50 meter wel een FastFood restaurant staan. Ondertussen plannen we onze hotels, motels of hostels niet meer van tevoren. We kloppen gewoon bij de receptie aan en vragen naar de prijs. De goedkoopste krijgt dan de eer om ons te mogen verwelkomen in hun slaapgelegenheid.
’s Avonds hebben we onze kleren gewassen, geholpen door een oud vrouwtje. Ze bleef zich maar afvragen hoe het kwam dat wij een wereldreis ondernamen, maar niet wisten hoe de wasmachine werkte. Tsjah, voor sommige dingen heb je nu eenmaal een moeder hé.
Zeau, dat waren onze avonturen voor Los Angeles en San Diego. Ondanks de lange epistels die we schrijven, zijn we erg blij dat we nog steeds zoveel trouwe volgers op deze site hebben. Daarom zullen we vanaf nu wat vaker op jullie reacties reageren. Mocht je dus een vraag, opmerking of tip hebben, kan je hem hieronder stellen.
Om af te sluiten verklappen we meteen maar vanuit welke stad we dit verhaal typen: Sin City! Stay tuned for the next episode of: TenD!
Wist je dat:
TenD in Shanghai met een groep medereizigers apart werden gezet…
Ze met een soort superSwiffer werden gecontroleerd op explosieven…
T blij was dat hij niet zijn verzameling lawinepijlen in zijn broekzak had gestopt.
TenD’s favoriete supermarkt Ralph’s is…
Niet omdat het eten er zo goedkoop is…
Maar omdat je er op scootmobielen kan rondcrossen.
TenD beiden de nieuwe I-Pod met 32 GB hebben gekocht…
Ze heel enthousiast het anti-krashoesje erop gingen plakken…
Zonder dat ze wisten hoe dat moest…
De verkoper erg blij was ze 10 minuten later weer nieuwe hoesjes kwamen kopen.
D de route had ingesteld om terug naar het motel van TenD te komen…
T bij aankomst deze plek helemaal niet herkende…
D de verkeerde kant van het motelkaartje had gelezen…
En het goede motel 45 minuten verderop was.
TenD zal de mensen thuis teleur moeten stellen…
The Walk of Fame stelt weinig voor…
Kilometers lang zie je sterren op de grond met de naam van een (on)bekende erin gegraveerd…
En waarom Donald Duck of Tinkerbell een ster hebben gekregen is een raadsel…
Wat Hugh Hefner er deed kunnen TenD wel verklaren…
De beste man heeft namelijk schitterende natuurfilms op zijn naam staan.
De film Jaws een ramp was om te maken…
De haai constant kapot ging…
Hij zonk namelijk op dag één al naar de bodem van de oceaan.
Ze in Universal Studio’s een Europees dorp hebben nagemaakt…
Ze alleen wat borden veranderen…
En het dan ineens geen Frankrijk, maar Spanje is.
TenD de film Earthquake van dichtbij hebben meegemaakt…
Eerst kwam er een ontplofte tankwagen uit het dak naar beneden zetten…
Daarna ontspoorde er een metro voor ons…
En tot slot kwam er een vloedgolf de tunnel ingestort…
Zijn TenD even blij dat er in Nederland geen aardbevingen zijn.
Het heel moeilijk is om een vogel te filmen die aan het vliegen is…
Ze daarom een hele grote ventilator neerzetten, met een groen scherm erachter…
De vogel dan tegen de wind invliegt, waardoor hij netjes op één plek te filmen is…
De computer er een mooie blauwe lucht als achtergrond bij plaatst.
De eerste nacht in een hostel voor T niet zo’n succes was…
Om 01:30 in de nacht kwamen namelijk zijn kamergenoten terug…
Één gast die waarschijnlijk elke dag YMCA staat te oefenen voor de spiegel…
En twee vrouwen die in een horrorfilm niet zouden misstaan…
T heeft meteen een week nachtmerries gehad.
Amerikanen weten wel hoe ze een feestje moeten organiseren…
Speel eerst 10 potjes Beerpong (jeweetwel, van de film Beerfest) om te beginnen…
Neem daarna een blok ijs van 2m x 1m x 0,5 m…
Slijp geulen in het ijs en zet het blok schuin neer…
Giet van bovenaf sterke drank door de geulen…
Drink het aan de onderkant op…
En kots alles daarna uit in de WC bij TenD.
Ze op strand van San Diego ook bergen hebben…
Stinkende bergen zeewier ja.
Ze op de USS Midway waarschijnlijk wel van lekker eten hielden…
Er waren namelijk maar liefst 225 koks aanboord…
En als je gaatjes van het eten kreeg…
Kon je altijd nog naar een van de 3 tandartsen gaan die op het schip werkten.
TenD op de USS Midway ook een rondleiding over de Captain’s bridge hebben gekregen…
D op een gegeven moment zo moe was…
Dat hij in de dichtstbijzijnde stoel neerplofte…
Niemand daar ooit in durfde te zitten…
Omdat dat de kapiteinsstoel was.
T tot nu toe de meeste kilometers in de auto achter het stuur zit…
Vier uur naar San Diego en 6 uur naar Barstow…
Hij een lamme voet kreeg omdat de cruise control volgens hem niet werkte…
D dat ding een dag later wel aan de praat kreeg…
In 10 minuten tijd.
Het eten in de VS erg anders is dan TenD in Azië aten…
Waren TenD net gewend aan constant rijst te knagen…
Nu moeten ze het doen met Amerikaans voedsel…
Mc-Donald, Wienerschnitzel, KFC, Burger King, Wendy’s, Denny’s, Subway
De meeste menu’s kennen TenD nu wel uit hun hoofd.
Zeau, daar zijn we weer! Sinds het laatste verslag zitten we ondertussen alweer ruim een week in ‘Obama-land, The United States of America. Hoog tijd voor de wekelijkse update van TenD!
Vanuit Singapore zijn we via Shanghai (China) naar Los Angeles gevlogen. Mede door het tijdsverschil van maarliefst 15 uur voelden we ons bij aankomst in L.A. niet zo best. En dan komen die Amerikanen met hun eeuwige zoektocht naar mogelijke terroristen. Eerst mag je 30 minuten in de rij staan voor een stempeltje in je paspoort, terwijl drugshonden je ondertussen aan het berijden zijn. Daarna mag je je bagage van de band halen, en kom je in een rij waar de Efteling niets bij is. Anderhalf uur zijn we voetje voor voetje naar voren geschuifeld, tam van het slaaptekort. We dachten dat er een strenge bagage controle werd gehouden, zo eentje waarbij iedereen ‘met de billen bloot moest’. Bleek dat ze alleen even in het paspoort gingen kijken naar het stempeltje dat er net was ingezet. Efficiëntie is blijkbaar niet hun sterkste punt hier…
Avonturiers als we zijn, zijn we meteen het openbaar vervoer ingedoken. Op de kaart leek het een heel klein stukje naar ons motel, helaas had de buschauffeur besloten om de toeristische route te nemen. Gelukkig hadden we een tof gesprek met een man, die een ex-drugsdealer bleek te zijn. En waarom denkt iedereen dat alle Nederlanders constant aan de joints zitten?
Anderhalf uur later kwamen we in ons motel aan. Om 14:30 vielen we al in slaap, om midden in de nacht klaarwakker te zijn. Die jetlag hakte er hard in. Dion werd ziek, en had moeite met het eten van het Amerikaanse voedsel. We snappen nu ook wel waarom er zoveel Big-Mamma’s en Big-Daddy’s hier rondlopen. In de supermarkt is alles namelijk supersized. De zakken chips zijn twee keer groter dan in Nederland, Cola gaat hier per hectoliter, boterkuipjes van 4 kg zijn de normaalste zaak en in een potje pindakaas zit 1.8 kg. En voor de hondenbrokken kun je beter een takelwagen meenemen, want we hebben zakken van 18 kilo gespot.
De eerste dagen in L.A. hebben we het rustig aangedaan. ’s Avonds sliepen we slecht en overdag waren we juist weer moe. Niet erg handig dus.
Omdat we beiden geen MP3 speler bij ons hadden, maar er wel ruim 80GB aan muziek op de laptop staat, vonden we het tijd worden voor een I-Pod. Is ook makkelijk voor het checken van e-mail, internetten, het lezen van E-boeken of het spelen van spelletjes. Uiteraard is er meteen een competitie gestart om het spelletje Angry Birds als eerste uit te spelen. Na heel wat loze uurtjes gespeeld te hebben, zijn we nog niet eens op 1/5…
En toen was er ‘Het Beest’. Een wit monster, compleet met airco, cruise controll en een radio met bass waar je eng van wordt. Of in andere termen te spreken: we hebben onze auto opgehaald. We mochten uit een rijtje auto’s zelf kiezen welke het zou worden. Het was liefde op het eerste gezicht met onze Dodge Caliber. Dion voelde zich niet lekker, dus Tines was achter het stuur gekropen om een ritje te maken. Hadden we al vermeld dat hij automatisch schakelt, en Tines nog nooit in een automaat heeft gereden? Wel, het ging eigenlijk hartstikke lekker, afgezien van één noodstop voor een stoplicht. Weten we ook meteen weer dat we geen hartproblemen hebben…
Het rijden gaat in de VS wel ietsje anders dan in Nederland. De mensen rijden rustiger (geen bumperklevers), de stoplichten staan aan de overkant van de weg (geen kramp in je nek van het kijken dus) en de wegen zijn er breder. Breder? De snelwegen lijken net De Kaagbaan op Schiphol. De wegen zijn hier minimaal 4 breed, en tot nu toe hebben we maximaal 9 (!) banen breed geteld. En dan krijgen ze het hier nog steeds voor elkaar om een file te vormen…
De volgende dag zijn we naar ons nieuwe hostel gereden, eentje midden in Hollywood. Alleen al voor de naam (Banana Bungalow) moet je er een keer overnacht hebben. Voor de deur begint de Walk of Fame, en vanuit ons slaapkamer raam konden we het Hollywood sign zien. Het hostel leek een beetje op een studentenhuis, veel gezellige mensen en gratis bier.
Zijn we eindelijk ver van huis, komen we hier alsnog een Westlander (Sjoerd) tegen. Bleek dat Tines en hij op dezelfde middelbare school hebben gezeten, en ook nog eens in hetzelfde jaar. Blijkbaar hebben ze 4 jaar lang met oogkleppen rondgelopen, want ze hadden elkaar nog nooit gezien. En waar één Nederlander is, zijn er altijd meer. Twee meiden uit Friesland hadden hun reis door de VS er bijna opzitten, en hebben ons leuke overnachtingsplekken meegegeven.
Iedereen kijkt wel eens een film. Wie is er nu niet groot geworden met klassiekers als Jaws, King Kong, Jurassic park, The Fast and the Furious of Back to the Future? Of wat te denken van series als Desperate Housewifes of CSI? En grote stukken van deze films zijn gemaakt in de Universal Studio’s in Los Angeles. Omdat het zo’n tof park is, hebben we er twee dagen rondgelopen. Hieronder de hoogtepunten:
Studiotour
Hier hebben we een kijkje achter de schermen gekregen over de bekendste films van Universal Studio’s. We hebben het eiland gezien van King Kong (deze is voor de film in miniatuurvorm gemaakt), de vliegtuigcrash van War of the Worlds van dichtbij mogen aanschouwen, door de straat waar de vrouwen van Desperate Housewifes wonen gereden, King Kong 3D in 360 graden beleeft, het dorp van The Grunch bekeken en het meer met daarin Jaws bezocht. Informatief en interessant!
Special Effect stages
We gaan je een geheimpje verklappen. Wat in films gebeurd, is meestal niet echt. Met een acteur in een motioncapturing pak, kun je enorme monsters zeer realistisch laten bewegen. De achtergrond van de films worden ingevuld door de computer, en met verschillende licht- en geluidseffecten kan een komedie in een oogwenk in een horrorfilm veranderen. En zie je Bruce Almighty over zee lopen, dan weet je vanaf nu dat het in werkelijkheid maar 2 cm diep is.
Waterworld
Ken je de film Waterworld uit 1995? De poolkappen zijn gesmolten, en de mensheid leeft in kleine steden op het water. Koop of huur (*kuch* download *kuch*) de film maar eens, het heeft een erg origineel verhaal. Maar in Universal Studio’s hebben wij de actiescènes in het echt meegemaakt. Denk aan jetski’s, omvallende torens, schietende acteurs, veel vuurballen en zelfs een vliegtuig die omringd door explosies neerstort. En dan nog 100 keer gaver. Dit is verreweg de beste show die we ooit hebben gezien! De acteurs kwamen uit: CSI Miami, Numb3rs, Charmed, E.R., Resident Evil: Extinction, 24, CSI NY en The Mentalist. Niet de minsten dus.
The Simpsons Ride
We dachten even een rustige kinderattractie te doen. Zit je dan opeens in een virtuele achtbaan, waarin je alle kanten wordt opgeschud. Pluskuddo’s voor de makers van The Simpsons Ride, het overtrof met gemakt een normale achtbaan!
House of Horrors
Eindelijk, een spookhuis voor volwassenen! Een kwartier lang werden we angst ingeboezemd door o.a. Frankenstein en Chucky. Uiteraard waren ook de benodigde zombies, heksen en andere monsters van de partij. Tip: Neem oordopjes mee. We wisten niet dat vrouwen zo hard konden gillen.
Verder was er nog Shrek 4D, The Blues Brothers (lekker meezingen), Terminator 2: 3D (I’ll be back), Jurassic Park the Ride (Splash, maar dan tof), Revenge of the Mummy the Ride (niet doen vlak na het eten) en Universal’s Animal Actors. Bij dit laatste laten ze zien hoe ze de dieren (honden, katten, kippen, vogels, een aap en zelfs een varken) kunnen trainen, en geven de dieren zelf een voorstelling.
En in het park liepen ook nog verklede acteurs rond. Wie wil er nu niet op de foto met SpongeBob, Shrek of Marilyn Monroe. Wij in ieder geval wel!
But the show must go on. Dus zijn we de volgende dag (inmiddels al 23 oktober) naar San Diego gereden. Amerikanen zijn dol op asfalt hebben we gemerkt, want op een gegeven moment reden we op een 9(!) baansnelweg. Tines plankte aardig door, en na 4 uur kwamen we bij ons nieuwe hostel aan. ‘Heel toevallig’ weer een Banana Bungalow. Gelukkig was het hier een aantal dagen zonnig weer, want dit hostel lag pal aan het strand. ’s Avonds hebben we er lekkere spaghetti gegeten. We waren wel weer toe aan gezond voedsel. Daarna was er in het hostel een feest, waar het toverwoord toch wel *alcohol* was. Bij de ‘Wist je datjes’ lees je er meer over.
De grootste attractie in San Diego is Seaworld. Niet die in Florida, waar Bassie en Adriaan zijn geweest helaas. Maar ook hier hebben ze orka’s (ze heten allemaal Shamu), dolfijnen, pinguïns en haaien. En toen die reusachtige orka’s even een jump boven het water maakten, waren ook wij er even stil van. Wij hadden het niet verwacht, maar in Seaworld geven ze ook een show met honden, katten, vogels en een varken. Stuk voor stuk supergoed getraind. Martin Gaus kan daar nog een puntje aan zuigen hoor.
Wij vonden Universal Studio’s gaver, omdat dat echt op volwassenen gericht was. Seaworld is hartstikke leuk, maar na een halve dag ben je de huilende kinderen ook wel zat. Wij wel in ieder geval…
Daarom zijn we de volgende dag maar naar de USS Midway gereden, een oud vliegdekschip dat tot een museum is omgetoverd. Meestal reed Tines, maar deze keer reed Dion. Het was maar een kwartiertje met de auto, maar die knaap slaagde erin om in die korte tijd onze rechtervoorband lek te rijden. Eerst probeerden we de band nog met lucht op te pompen, maar hij liep meteen weer leeg. Gelukkig was de garage dichtbij. Bleek dat we door een schroef waren gereden. Wij maar meteen de band laten maken. Zwart betaald uiteraard, want van belasting is nog nooit iemand gelukkig geworden.
Goed, het vliegdekschip de USS Midway dus. Wij stellen aan Mark Rutte voor om toch zo’n leuk bootje aan te schaffen. Want wat is dat ding tof zeg. Het kost een paar centjes, maar dan heb je wel een schip met 212.000 PK die totaal 69.000 ton weegt. Dagelijks werkten er 4500 man op het schip die 10 ton aan voedsel opaten. Er stonden op het dek ook nog een aantal oude vliegtuigen en helikopters, waaronder de F-14 Tomcat, , A-3 Akywarrior, Seaking (nee kinderen, dat is geen Pokémon) en de F-4 Phantom. Ben je in San Diego, ga dan vooral eens bij de USS Midway langs. Het is het waard. Heus.
Dezelfde middag zijn we richting Las Vegas gereden. Één lange snelweg, dwars door de woestijn (bergen, zand en cactussen). Eigenlijk is het heel veel van niets. Na 6 uur rijden zijn we bij het plaatsje Barstow gestopt. Dit plaatsje is niet veel groter dan het pittoreske Naaldwijk, maar heeft om de 50 meter wel een FastFood restaurant staan. Ondertussen plannen we onze hotels, motels of hostels niet meer van tevoren. We kloppen gewoon bij de receptie aan en vragen naar de prijs. De goedkoopste krijgt dan de eer om ons te mogen verwelkomen in hun slaapgelegenheid.
’s Avonds hebben we onze kleren gewassen, geholpen door een oud vrouwtje. Ze bleef zich maar afvragen hoe het kwam dat wij een wereldreis ondernamen, maar niet wisten hoe de wasmachine werkte. Tsjah, voor sommige dingen heb je nu eenmaal een moeder hé.
Zeau, dat waren onze avonturen voor Los Angeles en San Diego. Ondanks de lange epistels die we schrijven, zijn we erg blij dat we nog steeds zoveel trouwe volgers op deze site hebben. Daarom zullen we vanaf nu wat vaker op jullie reacties reageren. Mocht je dus een vraag, opmerking of tip hebben, kan je hem hieronder stellen.
Om af te sluiten verklappen we meteen maar vanuit welke stad we dit verhaal typen: Sin City! Stay tuned for the next episode of: TenD!
Wist je dat:
TenD in Shanghai met een groep medereizigers apart werden gezet…
Ze met een soort superSwiffer werden gecontroleerd op explosieven…
T blij was dat hij niet zijn verzameling lawinepijlen in zijn broekzak had gestopt.
TenD’s favoriete supermarkt Ralph’s is…
Niet omdat het eten er zo goedkoop is…
Maar omdat je er op scootmobielen kan rondcrossen.
TenD beiden de nieuwe I-Pod met 32 GB hebben gekocht…
Ze heel enthousiast het anti-krashoesje erop gingen plakken…
Zonder dat ze wisten hoe dat moest…
De verkoper erg blij was ze 10 minuten later weer nieuwe hoesjes kwamen kopen.
D de route had ingesteld om terug naar het motel van TenD te komen…
T bij aankomst deze plek helemaal niet herkende…
D de verkeerde kant van het motelkaartje had gelezen…
En het goede motel 45 minuten verderop was.
TenD zal de mensen thuis teleur moeten stellen…
The Walk of Fame stelt weinig voor…
Kilometers lang zie je sterren op de grond met de naam van een (on)bekende erin gegraveerd…
En waarom Donald Duck of Tinkerbell een ster hebben gekregen is een raadsel…
Wat Hugh Hefner er deed kunnen TenD wel verklaren…
De beste man heeft namelijk schitterende natuurfilms op zijn naam staan.
De film Jaws een ramp was om te maken…
De haai constant kapot ging…
Hij zonk namelijk op dag één al naar de bodem van de oceaan.
Ze in Universal Studio’s een Europees dorp hebben nagemaakt…
Ze alleen wat borden veranderen…
En het dan ineens geen Frankrijk, maar Spanje is.
TenD de film Earthquake van dichtbij hebben meegemaakt…
Eerst kwam er een ontplofte tankwagen uit het dak naar beneden zetten…
Daarna ontspoorde er een metro voor ons…
En tot slot kwam er een vloedgolf de tunnel ingestort…
Zijn TenD even blij dat er in Nederland geen aardbevingen zijn.
Het heel moeilijk is om een vogel te filmen die aan het vliegen is…
Ze daarom een hele grote ventilator neerzetten, met een groen scherm erachter…
De vogel dan tegen de wind invliegt, waardoor hij netjes op één plek te filmen is…
De computer er een mooie blauwe lucht als achtergrond bij plaatst.
De eerste nacht in een hostel voor T niet zo’n succes was…
Om 01:30 in de nacht kwamen namelijk zijn kamergenoten terug…
Één gast die waarschijnlijk elke dag YMCA staat te oefenen voor de spiegel…
En twee vrouwen die in een horrorfilm niet zouden misstaan…
T heeft meteen een week nachtmerries gehad.
Amerikanen weten wel hoe ze een feestje moeten organiseren…
Speel eerst 10 potjes Beerpong (jeweetwel, van de film Beerfest) om te beginnen…
Neem daarna een blok ijs van 2m x 1m x 0,5 m…
Slijp geulen in het ijs en zet het blok schuin neer…
Giet van bovenaf sterke drank door de geulen…
Drink het aan de onderkant op…
En kots alles daarna uit in de WC bij TenD.
Ze op strand van San Diego ook bergen hebben…
Stinkende bergen zeewier ja.
Ze op de USS Midway waarschijnlijk wel van lekker eten hielden…
Er waren namelijk maar liefst 225 koks aanboord…
En als je gaatjes van het eten kreeg…
Kon je altijd nog naar een van de 3 tandartsen gaan die op het schip werkten.
TenD op de USS Midway ook een rondleiding over de Captain’s bridge hebben gekregen…
D op een gegeven moment zo moe was…
Dat hij in de dichtstbijzijnde stoel neerplofte…
Niemand daar ooit in durfde te zitten…
Omdat dat de kapiteinsstoel was.
T tot nu toe de meeste kilometers in de auto achter het stuur zit…
Vier uur naar San Diego en 6 uur naar Barstow…
Hij een lamme voet kreeg omdat de cruise control volgens hem niet werkte…
D dat ding een dag later wel aan de praat kreeg…
In 10 minuten tijd.
Het eten in de VS erg anders is dan TenD in Azië aten…
Waren TenD net gewend aan constant rijst te knagen…
Nu moeten ze het doen met Amerikaans voedsel…
Mc-Donald, Wienerschnitzel, KFC, Burger King, Wendy’s, Denny’s, Subway
De meeste menu’s kennen TenD nu wel uit hun hoofd.
-
27 Oktober 2010 - 21:12
Milo:
haha geweldig weer jongens! Veel plezier en ik spreek jullie snel :) -
27 Oktober 2010 - 21:17
Anne:
He jongens,
heerlijk om jullie verhalen te lezen. Pijn in m'n buik van het lachen!!
Liefs Anne -
27 Oktober 2010 - 21:28
Roos:
Hey,
Klinkt allemaal goed mannen!
Pas goed op julliezelf. Tip: misschien vaker, een korter stukje schrijven?
Veel plezier! -
27 Oktober 2010 - 21:31
Roos:
Oh ja, nog vergeten, de foto's zijn veel beter!! -
28 Oktober 2010 - 07:55
Roy:
Super vet, jullie hebben best naar je zin zie ik :D
Tot het volgende verhaal!
Gr
Roy -
28 Oktober 2010 - 08:05
Marion:
Ik ben echt supertrots op jullie!!! ;)
Wat een andere wereld weer he.
Volgens mij zijn jullie oordopjes al aardig versleten.. :)
X en een dikke knuf -
28 Oktober 2010 - 10:23
Ruud En Carina:
Wel een behoorlijke tegenstelling, Azië of Amerika.
Leuk verhaal weer,
Veel plezier en groetjes
Ruud en Carina -
28 Oktober 2010 - 10:36
Manon:
Heej heren!
Wat een leuk verhaal weer! Vond het erg leuk om te lezen:)
Geniet er van daar in Amerika!
Liefs Manon -
28 Oktober 2010 - 12:01
Opa En Oma Jomar:
Hallo Dion en Martijn,
We hebben, als trouwe volgelingen, jullie reisverslag weer gelezen en
vonden het weer erg leuk geschreven. Beseffen jullie wel wat een geluksvogels jullie zijn!!!
We wensen jullie verder
nog een mooie tijd daar!
Groeten en liefs van Opa en Oma. -
28 Oktober 2010 - 12:35
Vincent:
Haha jongens leuk verhaal met leuke grappies ik zap jullie verslagen meer lezen ik weet niet wie ze schrijft maar de verhalen zijn fantastisch!!
Check jullie over een .... Weken:P -
28 Oktober 2010 - 12:37
Vincent :
Echt een GOUWD verhaal met leuke grappies erin. Ik zal de volgende verhalen zeker lezen!! Ik weet. Niet wie dit verslag heeft geschreven maar het is FANTASTISCH!!!!
Ewa'
Check jullie:P -
28 Oktober 2010 - 15:20
Peter En Dougas:
He mannen, wat hebben jullie weer leuke dingen gedaan. Ik blijf het allemaal prachtige verhalen vinden. Een pot pindakaas van 1,8 kilo...hebben ze ook hagelslag en dropjes in grootverpakking voor jullie...of is dat te Dutch voor Amerika. -
28 Oktober 2010 - 17:31
'Tom:
Mooie verhalen weer jongens, en 'Het Beest' heet met recht 'Het Beest', mooi dingetje;)
Ik wil trouwens geen 'what happens in Vegas stays in Vegas' bullshit horen he, gewoon alles vertellen.. Tenzij het een gevalletje Hangover wordt maar dan maak je maar gewoon veel foto's :D
Lataaaaaa -
28 Oktober 2010 - 19:42
Kr=:
Hey T,
Begrijp ik goed dat je op die lekke band naar de garage gereden bent?
Is mijn spoedcursus wielwisselen dan voor niets geweest?
Zwak hoor! -
28 Oktober 2010 - 20:35
Kevin:
yooo yoo ;-)
another nice story :P was leuk om te lezen! Had al wat foto's bij je ma gezien (dion) en jullie hebben wel een pimpy ride!
btw D, grafische rekenmachine is goed gekomen ;-) die van Rick was wel goed! Iig bedankt nog voor de moeite :-)
Jullie houden je er misschien niet zo mee bezig, maar woensdag ben ik jarig, dus drink iig een biertje op mijn gezondheid ;-) Zodra het weer lekker warm weer met zon word, ga ik een feest geven voor m'n verjaardag - in de zomer dus! Kunnen jullie er ook mooi bij zijn ;-)
Veel plezier verder!
Adiosss ;-)
(ps wanneer komen de foto's van 't Playboy Mansion? xD) -
29 Oktober 2010 - 05:38
TenD:
He lui,
@ Roos: We willen ook een beetje van de vakantie genieten, dus houden we het bij 1 episode per week. We zijn blij dat je de foto’s nu wel hip vindt ;)
@ Peter & Douglas: Geen Hollands eten hierzo, maar wel kilozakken cornflakes (varkensvoer)
@ Tom: Wees niet bang, The Hangover komt terug in het volgende (foto)verslag ;)
@ K=: Geen zorgen, toen we het merkten was de garage 20 meter verder op! En we hebben de reserveband in onze auto nog niet kunnen vinden, haha.
@ Kevin: Is het een verjaardagsfeest met Beerpong tafel?! Voor de foto’s van Playboy Mansion kijk je maar op je eigen computer xD
Viva Las Vegas!
-
29 Oktober 2010 - 09:23
Anouk:
Volgens mij valt het wel mee met de lange stukkken ;) Ze zijn goed te doen! Jullie maken wel gave dingen mee hoor, mooie foto's gemaakt enzo! Aan de beschrijvingen bij de foto's komt jullie westlandheid wel goed naar voren ;)
Groetjes Anouk -
29 Oktober 2010 - 10:36
Ricky-G:
Goed om te zien dat er daar veel chubbys zijn :p. Die drummer is zeker wel een baas: give me money xD.
Nooit geweten dat die mr T zo'n goede chauffeur was ;).
laters -
29 Oktober 2010 - 15:07
Martine P:
Hee Mannen!
Weer erg leuk om jullie verhaal te lezen! :) En wat een coole auto zeg..
En nu in Las Vegas.. Oehh... gokken!! Niet teveel geld uitgeven, of even tips aan Joeri vragen.. ;)
Heel veel plezier nog!!
X Martine -
29 Oktober 2010 - 21:47
Petra Vinke:
Fijn dat jullie het naar de zin hebben,en denk om de vitamientjes.Mooi verhaal. -
30 Oktober 2010 - 12:18
Ellen:
Hoi Mannen!
Leuk om weer jullie verhaal te lezen, Dion, hopelijk ben je helemaal weer opgeknapt, maar zo te zien wel :)..
ik zal zo even jullie filmpies kijken, ben benieuwd ! de foto's zijn leuk zeg.. volgens mij is het super tof om in amerika te zijn en is er super veel te doen.. hoelang blijven jullie daar nog en waaar gaan jullie ook alweer allemaal heen?
en komen de bigmacs nog niet je strot uit?! :P haha..
gelukkig ish et daar lekker zonnig, hier is het maar (zoals altijd) snot weer..
geniet nog van Amerika, zoals ik al van een aantal mensen heb gehoord is het: groot,groter,grootst
Xx Ellen -
30 Oktober 2010 - 12:21
Ellen:
ps. filmpjes zijn leuk! haha.. -
30 Oktober 2010 - 16:24
Mirjam:
Hoi boys,
Weer genoten van jullie verslag. Martijn je staat wel een beetje te kwijlen naast Marilyn :) Maar wees eens eerlijk, als je zou moeten kiezen: de auto of het meisje?
Jullie geluk in Las Vegas al geprobeerd? Of laten ze jullie er niet in zonder stropdas?
In plaats van fastfood kun je ook een gebakken snake proberen. Schijnt ook lekker te zijn.
groet, XXX -
31 Oktober 2010 - 16:27
Thea:
Ik wist niet dat jullie nog steeds fan zijn van spongebob.
Heren, nu leren jullie pas auto rijden, afstanden van een kilometertje (miles) of 600 of meer is daar normaal, toch.
Groetjes van Thea -
31 Oktober 2010 - 21:42
Erik:
Hee,
Vet verhaal weer!, en leuke foto's. Groeien er daar ook geldbomen? Met jullie extra grote auto's, luxe bezoekjes en Ipods?
Geniet ervan!
Groet,
Erik -
01 November 2010 - 10:05
Annika:
Mooi verhaal weer jongens. Maken jullie nog een foto in die supermarkt? Ben wel benieuwd naar die scootmobielen! -
03 November 2010 - 03:36
TenD:
@ Anouk. We hebben jou blog ook gelezen. Ook een aardig stukkie om te lezen.
@ Ricky-G. De chubbys rulen hier de boel man. Echt, bij sommige sta je verbaast te kijken dat ze nog kunnen opstaan (om bij de balie van de MC-Donald meer hamburgers te bestellen).
@ Ellen. We blijven nog 2 weken in de VS. We verklappen dat we Las Vegas al hebben gezien, de andere dingen lees je in het volgende verslag =).
De Big Macs komen onze neus wel uit, dus nu zijn we overgegaan op taco's. Ook erg goed te doen! Het is zeker Big, Bigger, Biggest hier. Het land, het eten en de mensen...
Misschien dat die laatste twee ook in verband met elkaar zijn, het zou zomaar kunnen.
@ Mirjam. De auto, definitely. Ik heb altijd al gedroomd van een grote roze auto. Maar een appeltjes groene auto is ook leuk als boodschappenautootje hoor.
Vegas hebben we gedaan ja, maar daar hoor je in het volgende verslag meer over.
@ Thea. We rijden immense afstanden. Maar heel toevallig lees je ook daar meer over in het volgende verslag.
En SpongeBob is van alle leeftijden, net als Donald Duck of Bassie en Adriaan. Toch?
@ Erik. We hebben al veel bomen gezien hier, helaas groeide er nooit geld aan. Ze hebben wel cactussen, veel cactussen.
@ Annika. Toevallig hebben we nog een filmpje waar Dion met zo'n scootmobiel door de supermarkt rijdt. Helaas kunnen we maar 2 filmpjes op de site zetten, en staan er nu al andere leuke filmpjes te trappelen om bij het volgende verslag gezet te worden.
Groeten,
TenD
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
